Muzeum Początków Państwa Polskiego w Gnieźnie latem ubiegłego roku gościło grupę artystów, którzy zetknęli się z dwoma formami reprodukowania i celebrowania historycznej pamięci. Z jednej strony plenerowe widowisko, z polem namiotowym pod katedrą zaludnionym tłumami rekonstruktorów. Z drugiej Muzeum Początków Państwa Polskiego, a w nim wsparta badaniami mediewistów i odkryciami współczesnej archeologii. Dwa sposoby opowiadania o tym jak było, w wersji pop i wersji wspartej autorytetem nauki i muzealnictwa.
A historia opowiadana na wystawie mocno odbiega od podręcznikowej sztampy. Jej bohaterami są między innymi poddani piastowskich książąt, dalecy potomkowie bliskowschodnich osadników, których chichot losu wygnał z powrotem na ziemie pradziadów, tym razem w roli niewolników, dzięki którym budowano feudalny kapitał. Całą narrację przenika surrealna otoczka, w której akademickie badania przenikają się z celowymi konfabulacjami, okultystycznymi akcentami i wizualną psychodelią. Z punkt widzenia historyka lub muzealnika jest to zapewne opowieść bardzo dziwna. Co nie znaczy, że mniej prawdziwa.
Gniezno, ul. Kostrzewskiego 1
Max Biel
Katkaa Blajchert
Bolesław Chromry
Arman Galstyan
Julia Golachowska
Hubert Gromny
Szymon Kaniewski
Mateusz Kowalczyk
Piotr Marzec
Karolina Mełnicka
Łukasz Radziszewski
Paweł Susid
Stach Szumski
Kurator: Piotr Policht
Koordynator ze strony MPPPG: Magda Robaszkiewicz
Grafika: Łukasz Radziszewski