Tower Bridge w Londynie a u nas?

O konieczności budowy hali sportowej z widownią z prawdziwego zdarzenia nie trzeba nikogo przekonywać, zwłaszcza, że w ostatnim okresie to właśnie sporty halowe zyskują w Gnieźnie pierwszeństwo za sprawą piłki nożnej halowej, pięściarstwa czy hokeja. O takiej konieczności przekonany wydawał się być również kandydat na prezydenta miasta Jacek Kowalski składając w pierwszej kampanii wyborczej w 2006 roku obietnice budowy powiatowego centrum sportu przy ulicy Sobieskiego oraz modernizację terenów sportowo-rekreacyjnych przy ulicy Konopnickiej gdzie mieściła się siedziba klubu Stella, z której korzystali bokserzy oraz tenisiści stołowi.
Od roku 2006, w którym to padły obietnice budowy hali i modernizacji siedziby klubu pięściarskiego minęło 8 lat. Jak wygląda postęp prac w obu miejscach i realizacja obietnic wyborczych?  Kompleks boisk przy ulicy Konopnickiej, który przez lata służył pięściarzom i tenisistom stołowym w ciągu 8-miu lat diametralnie się zmienił. Zmienił się, ale niestety na gorsze. Obiecano modernizację hali i obiektu, a tymczasem na przestrzeni dwóch kadencji prezydenta hala popadła w ruinę, została wyłączona z eksploatacji, trenujące tam drużyny zostały przeniesione do innego obiektu, w którym istnieją problemy z ogrzewaniem, a boisko otwarte bardziej przypomina piaszczyste klepisko niż plac do uprawiania sportu zespołowych. Zrujnowano go do tego stopnia, że wątpliwy wydaje się obecnie sens jego rewitalizacji.
Analizując kolejny punkt programu wyborczego prezydenta Jacka Kowalskiego z roku 2006 przy ulicy Sobieskiego miało powstać Powiatowe Centrum Sportu. O takim obiekcie w kontekście tej lokalizacji mówiono już od dawna. Prace wydawały się być bliskie realizacji, tym bardziej, że jednym głosem mówiły władze miejskie oraz władze powiatowe, a obiekt widowiskowo-sportowy stawał się dla wielu kandydatów w wyborach samorządowych priorytetem. W celu realizacji tej inwestycji powstawały już konkretne plany i wizualizacje obiektu (autor wizualizacji: Europrojekt – Jarosław Kulikowski). Czy można zatem dziś zasiadać na trybunach nowej hali przy ulicy Sobieskiego oglądając zmagania sportowców? Teren przy ulicy Sobieskiego w dawnych koszarach wojskowych gdzie miał mieć miejsce obiekt służy obecnie jako parking samochodowy. Ocena wydaje się być zbędna.
Być może stwierdzono, że ta lokalizacja jest nietrafiona z punktu widzenia finansowego bądź infrastrukturalnego. Dlatego w kampanii wyborczej 2010 prezydent Jacek Kowalski w celu reelekcji obiecywał ponownie powstanie obiektu widowiskowo-sportowego tym razem przy ulicy Paczkowskiego.
Wyborcy ponownie wiązali duże nadzieje z tym punktem programu wyborczego kandydata SLD widząc szansę na rozbudowę istniejącego obiektu GOSIR bądź budowę zupełnie nowego tym bardziej, że tereny na taką halę istnieją. Punkt programu nie precyzował, w jaki sposób dojdzie do skutku obiekt widowiskowo-sportowy, grunt, że został obiecany.
Wyborcy obdarzyli prezydenta Kowalskiego zaufaniem na kolejne cztery lata, a budowa hali wydawała się tym bardziej realna, że wizja Mistrzostw Europy w 2012 roku w pobliskim Poznaniu napędzała koniunkturę na obiekty sportowe i infrastrukturę usługową. Kwestia piłkarskich Mistrzostw Europy została również mocno zaakcentowana w programie wyborczym. Jak więc wygląda hala GOSIR przy Paczkowskiego?
Hala przy tej ulicy, której operatorem jest Gnieźnieński Ośrodek Sportu i Rekreacji coraz bardziej z zewnątrz popada w ruinę. Wprawny obserwator dostrzeże, że jeszcze kilka lat temu widniał na elewacji duży napis „GOSIR”. Wnętrze hali również nie napawa optymizmem. Nieprofesjonalne trybuny i problemy z akceptacją płyty boiska zmuszają lokalne drużyny do rozgrywania swoich meczy w ramach ogólnopolskich rozgrywek w pobliskich miasteczkach jak Witkowo czy Trzemeszno. Takie postępowanie nie stawia włodarzy miasta w pozytywnym świetle. Za bardzo krzykliwymi hasłami stawiania na sport dzieci i młodzieży oraz rozwoju poprzez sport nie poszły konkretne czyny. Zbliżający się rok wyborczy na pewno odnowi wśród niektórych samorządowców chęć do promowania się niosąc na ustach hasła budowania obiektu widowiskowo-sportowego. Jak pokazuje ostatnie 8 lat nie zawsze za hasłami wyborczymi podążają czyny.
Skąd taka indolencja obecnej władzy w tej kwestii? Z całą pewnością najprostszym wytłumaczeniem ze strony Urzędu Miasta będzie wszechogarniający kryzys ekonomiczny, który patrząc na 8 lat z życia Gniezna jakoś wybitnie z niezrozumiałych powodów dotyka nasze miasto. Rozwiązanie wydaje się być zgoła inne. Miasto 70-tysięczne nie doczekało się jeszcze obiektu widowiskowo-sportowego z prawdziwego zdarzenia z braku umiejętności i pomysłu na realizację tego projektu przez władze. Bo jak to inaczej wytłumaczyć to, kiedy w ciągu ostatnich dziesięciu lat obiektów widowiskowo-sportowych z pełnym zapleczem sportowo rehabilitacyjnym i widownią na blisko 1500 widzów doczekały się takie miasta jak: Chełm, Ełk, Inowrocław, Krosno, Mielec, Police, Zamość, Zgierz.
Z całym szacunkiem do tych miast, są one z całą pewnością mniej liczne pod względem mieszkańców oraz mniejsze pod względem powierzchni. Co więc w przypadku nie dużych ośrodków miejskich spowodowało, realizację obiektów widowiskowo-sportowych? Ludzie zaplanowali, realizowali i sfinalizowali te inwestycje. Czy w przypadku Gniezna taki obiekt ma szanse powstać? Z całą pewnością tak. Warunek jest jeden – jaki? Nie trzeba tego chyba głośno mówić…