Opowieść o śmierci dzieci…

Na trzech rozstawionych scenach, na przemian odgrywano niesamowite kolejne wątki przedstawienia. Tak jak podczas zeszłorocznego spektaklu „Arka” dominował ogień, tak tym razem była to woda. Samo widowisko „Czas matek” to jednak cos więcej niż przedstawienie.
Widowisko plenerowe Teatru Ósmego Dnia „Czas matek” opowiada historie macierzyństwa i śmierci. Spektakl inspirowany jest losami kobiet, które przeżyły śmierć własnych dzieci – w Iraku, Argentynie, Palestynie, Czeczeni, Afganistanie.
Poznańskie „Ósemki” znane z opozycyjnej przeszłości, pozostają wierne gorącym tematom dnia dzisiejszego. W tle doniesień o wojnie, o kolejnych bitwach i ich śmiertelnych ofiarach są zawsze matki – mówi Ewa Wójciak, szefowa „Ósemek”. To one najpierw przeżywają cud narodzin, a potem utratę kogoś najbliższego. I nie jest ważne, po której stronie walczyły ich dzieci, po stronie oprawców czy ich ofiar, bo dramat matki zawsze jest ten sam – pointuje. Teatr Ósmego Dnia szukał inspiracji w relacjach prasowych, traktatach filozoficznych, fragmentach wierszy, powieściach i własnym doświadczeniu – to one tworzyły scenariusze ich spektakli. Tak powstały przedstawienia: „Przecena dla wszystkich”, „Więcej niż jedno życie”, „Piołun”, „Ziemia niczyja” czy „Tańcz, póki możesz”.
„Czas Matek” powstał z reportaży i tekstów publicystycznych drukowanych w „Gazecie” – o babciach z Buenos Aires, które walczą o odnalezienie wnuków i o to, by wojskowi odpowiedzieli za mordy i bestialstwo w czasach dyktatury w Argentynie. Także z materiałów o wojnie w Afganistanie, na której giną synowie brytyjskich matek, obecnie i polskich. Inspiracja to także reportaże o wojnie w Iraku, gdzie giną dzieci kobiet wielu narodowości, wojnie w Czeczeni i protestach rosyjskich matek, które straciły tam swoich synów. Widowisko rozgrywać się będzie na kilku poziomach, widzowie mają stać w środku zdarzeń otoczeni przez trzy sceny, na których rozgrywa akcja. W przedstawieniu bierze udział cały zespół Teatru Ósmego Dnia i kilku zaproszonych artystów. Muzykę napisał Arnold Dąbrowski, a nad scenografią, światłami i całą oprawą multimedialną czuwa Jacek Chmaj.