„Kwiaty we włosach potargał wiatr, Po co więc wracasz do tamtych lat?”

A może jednak warto wrócić do tamtych lat i sprawdzić, czy gnieźnianie dbali o to, co mieli na głowie? Spójrzmy więc, jak to wyglądało na przestrzeni wieków w pierwszej stolicy Polski.

Wystarczy wizyta w gnieźnieńskim Muzeum Początków Państwa Polskiego, żeby zobaczyć kościane grzebienie z początków naszej państwowości. No prosty wniosek, że już za Mieszka I czesali się, żeby nie potworzyły się na głowie kołtuny. Później było już tylko lepiej. Wraz z rozwojem gotyckiego Gniezna bez wątpienia pojawili się balwierze, którzy potrafili sprostać najbardziej wyszukanym gustom swoich klientów. Ale że czasy były ciężkie to szukali dodatkowy zajęć. Część fryzjerów – balwierzy uzyskała także statut cyrulików czyli chirurgów. Choć nie tylko oni. Do tego miana pretendowali też np. kaci. Jak umieli ładnie strzyc, czy to włosy jak balwierze, czy to główki jak kaci to i sprawnie przeprowadzali też zabiegi chirurgiczne. W zatwierdzonym przez króla statucie gnieźnieńskiego cechu cyrulików, znajdziemy zapis o tym, że kto chce zostać mistrzem w zawodzie powinien …nożyczki do strzyżenia włosów ochędożnie wyprawi(ć) wyostrzy(ć) y wygotowa(ć)… Strzygli więc włosy, golili brody i przeprowadzali zabiegi chirurgiczne niemal jednocześnie.

Zdecydowane zmiany przynosi epoka nowożytna. To już jest czas węższych specjalizacji i większość fryzjerów wraca do pierwotnego zajęcia. Strzygą, czeszą i modną fryzurą poprawiają samopoczucie swoich klientów. Wiek XIX, a szczególnie druga jego połowa to wielki boom na zakłady fryzjerskie. Powstaje ich w Gnieźnie tyle, że 31 stycznia 1881 roku rzemieślnicy organizują się w Cech Fryzjerów i Perukarzy. Założycielami są; samodzielni golarze, fryzjerzy, perukarze i cyrulicy gnieźnieńscy. Po wyzwoleniu Polski w 1918 roku zapotrzebowanie na świadczone przez nich usługi jest coraz większe i powstają nowe zakłady, a te istniejące przeżywają prawdziwy rozkwit. Nie hamuje go nawet światowy kryzys. Wiadomo, każdy chce wyglądać ładnie. W 1931 roku gnieźnieńscy fryzjerzy hucznie obchodzą pięćdziesięciolecie istnienia cechu. W drugiej połowie XIX wieku, aż po wrzesień 1939 roku działały na pewno takie zakłady fryzjerskie, jak:

1. J. Krzyślaka, przy ul. Warszawskiej 40

2. J. Michalskiego, przy ul. Mieszka I

3. W. Czaplickiego, przy ul. Lipowej, czyli dzisiejszej ul. B. Chrobrego

4. A. Nowaczyńskiego, przy ul. Poznańskiej 16

5. J. Malinowskiego, przy ul. Warszawskiej 15

6. Józefa Wróblewskiego, przy ul. Chrobrego 14

7. Stefan Guzikowskiego, przy ul. Warszawskiej 22

8. W. Wrześniewicza, przy ul. Rzeźnickiej 6

9. Adama Wesołowskiego, przy ul. Poznańskiej 27

10. R. Sujkowskiego, przy ul. Warszawskiej 26

11. Ozgi, przy ul. Grzybowo 32

12. Franciszka Mateckiego, przy ul. Warszawskiej 40

13. Lewandowskiej, przy ul. Chrobrego 31

14. Franciszka Klawittera, przy ul. Farnej 9

15. Mariana Dojasa, także przy ul. Farnej 9

16. Kiełbasiewicza, przy ul. Chrobrego 19

17. Juliana Eliksa, przy ul. Chrobrego 10

18. Wesołka, przy ul. Grzybowo 16

19. Niezidentyfikowanego właściciela przy ul. Grzybowo 18

Pewnie lista nie jest pełna, ale zważywszy na liczbę gnieźnian w 1939 roku, która oscylowała w granicach 35 tys. mieszkańców, to nawet ta ilość fryzjerów jest imponująca. Jak czesali się gnieźnianie w tamtym czasie? Spójrzmy na zdjęcia z epoki.

No mam wątpliwości, czy z takim lookiem na głowie dziś wyszlibyśmy między ludzi, oceńcie jednak sami.

Chcesz zmienić coś w swojej fryzurze, skorzystaj z usług Salonu Fryzjerskiego Hair Room.