Wzajemne poszanowanie gustów literackich pozwoliło nam podjąć się zadania niełatwego. Takim właśnie okazała się lektura „Płomieni” Stanisława Brzozowskiego. Nie wszyscy wyszliśmy z tej batalii zwycięsko. Części z nas nie udało się doczytać do końca, kilku skapitulowało na samym początku. Bo i dzieło to do lekkich nie należy.
A jakie były nasze refleksje po? Zastanawialiśmy się do kogo tak naprawdę Brzozowski napisał swoje „Płomienie”. Dla zagubionych intelektualistów? Dla mas? Książka na pewno stanowi jakąś formę propagandy. Tym niemniej już od pierwszych stron książka ta pokazuje, że nawet najwznioślejsza idea w kontakcie z tzw czynnikiem ludzkim musi przegrać. Brzozowski wspaniale przedstawia panoramę różnych klas społecznych od szlachcica po prostytutkę. Przedstawia ją rzetelnie, krytycznie. Zadziwiło nas jak wiele ówczesnych problemów (powieść napisano w 1908 r.) nie straciło na aktualności. Niektórzy z nas chwalili poetycki język autora. Inni narzekali na charakter narracji. Osobiście mogę powiedzieć, że idee tych ludzi były mi obce a poszczególne odcienie indywidualnych poglądów postaci i dyskusja na ich temat niezrozumiała. Może dlatego „Płomienie” do gustu mi nie przypadły. Myślę, że najcenniejszym elementem książki jest pewna otwartość myśli autora, pozwalająca na prawdziwą intelektualna dysputę, na wartościową refleksję.
W nowym roku zapraszamy na spotkanie z twórczością Jacka Dukaja. Postaramy się zapoznać z książkami „Czarne oceany” oraz „Extensa”. Na ich podstawie odniesiemy się do „fenomenu Dukaja”. Na spotkanie 17 stycznia o 18.00 w Wypożyczalni dla Dzieci Biblioteki Publicznej Miasta Gniezna zapraszamy wszystkich miłośników tego autora, jak i również wszystkich zainteresowanych dyskusją na temat książek.
Magdalena Karpińska