Po protestach mieszkańców Lulkowa przyszła kolej na Wolę Skorzęcką. To właśnie tutaj ma powstać ferma norek na 24 000 sztuk zwierząt. Nie tylko mieszkańcy tej wsi są przeciwni powstaniu hodowli. Do protestu przyłączyły się także Szczytniki Duchowne i Lubochnia.
We wrześniu ubiegłego roku w Centrum Kultury „Scena To Dziwna” odbyła się konferencja na temat hodowli norek amerykańskich zorganizowana przez Starostwo Powiatowe, senatora Piotra Gruszczyńskiego i Polski Związek Hodowców i Producentów Zwierząt Futerkowych. Na spotkanie to zaproszono 170 sołtysów z gminy Gniezno. Niestety oprócz kilku mieszkańców jednej z okolicznych wsi, przedstawicieli PZHiPZF, starosty Dariusza Pilaka, senatora Piotra Gruszczyńskiego, lekarzy weterynarii, przedstawicieli domu aukcyjnego w Helsinkach i mediów nikt się nie pojawił. Jedyne w naszej okolicy spotkanie, na którym można było uzyskać wyczerpujące odpowiedzi na najtrudniejsze pytania zostało zlekceważone przez sołtysów i mieszkańców wsi. Artykuł z konferencji można przeczytać tutaj. Na spotkaniu szczegółowo omówiono warunki hodowli norki amerykańskiej. Zwierzęta nie mają możliwości ucieczki z fermy. Gdyby jednak tak się stało ich życie zakończy się najpóźniej kilka dni po pierwszych opadach deszczu, ponieważ sierść, która pozbawiona jest woskowiny w ogóle nie spełnia funkcji ochronnej i norka padnie na zapalenie płuc. Norka hodowlana jest regularnie karmiona, więc zanika u niej instynkt łowny.
Na spotkaniu w Zespole Szkolno-Gimnazjalnym w Szczytnikach Duchownych nie był obecny sam inwestor zainteresowany budową fermy w Woli Skorzęckiej, ponieważ nie został on poinformowany o tym zebraniu.
(Buk)
Stanowisko Stowarzyszenia Na Rzecz Aktywizacji Społeczności Lokalnej „Siedlisko” w sprawie lokalizacji fermy norek amerykańskich w Woli Skorzęckiej gmina Gniezno
Po uzyskaniu informacji dotyczącej budowy fermy norek amerykańskich na 24 000 sztuk zwierząt w miejscowości Wola Skorzęcka gmina Gniezno wyrażamy swoje głębokie zaniepokojenie planowaną inwestycją .
Zdaniem członków Stowarzyszenia „Siedlisko” gmina Gniezno to znakomity teren do rekreacji i wypoczynku z uwagi na jeziora o nieskażonych wodach oraz duże obszary leśne . Coraz więcej osób przyjeżdża w okolice Lubochni , Woli Skorzęckiej i Szczytnik Duchownych na wypoczynek lub w celu zamieszkania na stałe .
Informujemy, że jesteśmy przeciwni tworzeniu kolejnych wielotysięcznych ferm zwierząt futerkowych obcych rodzimym gatunkom. Hodowla taka oddziaływuje negatywnie na tradycyjne rolnictwo, zaburza gospodarkę łowiecką i rybacką.
Norka amerykańska po wydostaniu się z hodowli jest gatunkiem niebezpiecznym dla ptaków, drobnych ssaków, a także ryb i płazów zamieszkujących cieki i zbiorniki wodne poprzez niszczenie jaj i pożeranie młodych osobników. Jest szczególnie groźna dla ptaków w okresie wysiadywania jaj i wylęgu, kiedy samice i młode osobniki stają się bezbronne wobec takich drapieżników. Może to doprowadzić do wyginięcia rodzimej fauny, w tym całych populacji na danym terenie.
Jak wynika z badań, drogi inwazji norki amerykańskiej w przypadku przedostania się z hodowli do środowiska naturalnego prowadzą głównie wzdłuż cieków wodnych i stanowią ogromne zagrożenie dla całego ciągu jezior Pojezierza Gnieźnieńskiego.
Chcemy zaznaczyć, że Pojezierze Gnieźnieńskie i tereny gminy Gniezno ze względu na swoje walory przyrodnicze i nieskażone środowisko naturalne sąsiadują w odległości niespełna 2 km z obszarami należącymi do sieci „Natura 2000” oraz rozległym i cennym przyrodniczo kompleksem leśnym obrębu Skorzęcin.
Gmina Gniezno leży na Wysoczyźnie Gnieźnieńskiej, która jest naturalnym wododziałem dzielącym dorzecze Warty i Wisły. Niedaleko Woli Skorzęckiej znajdują się jeziora: Wierzbiczańskie i Jankowskie oraz przepływa rzeka Wełna .
Jak wynika z obserwacji przyrodniczych, w odległości niespełna 2 km jest to miejsce rozrodu i regularnego przebywania bociana czarnego – ptaka chronionego prawem w Polsce, zagrożonego wyginięciem, dla którego ustanowiono w 2010 roku strefę ochrony przez Regionalną Dyrekcję Ochrony Środowiska.
Jest to miejsce gniazdowania wielu innych zwierząt objętych ochroną ścisłą i częściową. Ingerowanie w to niezmienione przez lata środowisko przyrodnicze jest wielkim zagrożeniem dla struktur lokalnych zoocen i może mieć zgubny wpływ na stan populacji wielu gatunków zwierząt.
Zdaniem członków Stowarzyszenia „Siedlisko” gmina Gniezno to znakomity teren do rekreacji i wypoczynku z uwagi na jeziora o nieskażonych wodach oraz duże obszary leśne . Coraz więcej osób przyjeżdża w okolice Lubochni , Woli Skorzęckiej i Szczytnik Duchownych na wypoczynek lub w celu zamieszkania na stałe .
Informujemy, że jesteśmy przeciwni tworzeniu kolejnych wielotysięcznych ferm zwierząt futerkowych obcych rodzimym gatunkom. Hodowla taka oddziaływuje negatywnie na tradycyjne rolnictwo, zaburza gospodarkę łowiecką i rybacką.
Norka amerykańska po wydostaniu się z hodowli jest gatunkiem niebezpiecznym dla ptaków, drobnych ssaków, a także ryb i płazów zamieszkujących cieki i zbiorniki wodne poprzez niszczenie jaj i pożeranie młodych osobników. Jest szczególnie groźna dla ptaków w okresie wysiadywania jaj i wylęgu, kiedy samice i młode osobniki stają się bezbronne wobec takich drapieżników. Może to doprowadzić do wyginięcia rodzimej fauny, w tym całych populacji na danym terenie.
Jak wynika z badań, drogi inwazji norki amerykańskiej w przypadku przedostania się z hodowli do środowiska naturalnego prowadzą głównie wzdłuż cieków wodnych i stanowią ogromne zagrożenie dla całego ciągu jezior Pojezierza Gnieźnieńskiego.
Chcemy zaznaczyć, że Pojezierze Gnieźnieńskie i tereny gminy Gniezno ze względu na swoje walory przyrodnicze i nieskażone środowisko naturalne sąsiadują w odległości niespełna 2 km z obszarami należącymi do sieci „Natura 2000” oraz rozległym i cennym przyrodniczo kompleksem leśnym obrębu Skorzęcin.
Gmina Gniezno leży na Wysoczyźnie Gnieźnieńskiej, która jest naturalnym wododziałem dzielącym dorzecze Warty i Wisły. Niedaleko Woli Skorzęckiej znajdują się jeziora: Wierzbiczańskie i Jankowskie oraz przepływa rzeka Wełna .
Jak wynika z obserwacji przyrodniczych, w odległości niespełna 2 km jest to miejsce rozrodu i regularnego przebywania bociana czarnego – ptaka chronionego prawem w Polsce, zagrożonego wyginięciem, dla którego ustanowiono w 2010 roku strefę ochrony przez Regionalną Dyrekcję Ochrony Środowiska.
Jest to miejsce gniazdowania wielu innych zwierząt objętych ochroną ścisłą i częściową. Ingerowanie w to niezmienione przez lata środowisko przyrodnicze jest wielkim zagrożeniem dla struktur lokalnych zoocen i może mieć zgubny wpływ na stan populacji wielu gatunków zwierząt.